zondag 30 november 2008

"Natuurgebied L"Ampolla















Vandaag is het weer niet geweldig, we gaan 's middags naar L'Ampolla om te wandelen in Les Olles een natuurgebied 10 min. bij ons vandaan. Harold ziet o.a. purperkoeten, kiekendieven en de roerdomp. Vanuit de uitkijktoren heb je een mooi zicht op de skyline van L'Ampolla, een leuk vissersdorp waar we regelmatig uit eten gaan.




woensdag 5 november 2008

"De Spaanse val van Rina"


Vandaag eindelijk tijd om mijn dagboek bij te werken. Ik ben gisterenavond bij Catalaanse les van de trap gevallen en lag plat op mijn rug in de hal. Peter (onze olijvenplukker) heeft mij op de been geholpen, want ik was flink door mijn enkel gegaan.

Het eerste wat ze thuis vroegen was of Peter hierdoor niet door zijn rug was gegaan hahahaha, want dan kan hij straks ook niet meer werken en Harold kan ook al niet veel met zijn arm, Peter moet het vandaag alleen uit de bomen slaan en Harold haalt de blaadjes en takjes eruit. Het gaat lekker!!!!!!!!

Eigenlijk was ik van plan om vandaag weer naar Tarragona te gaan voor het Spaanse kenteken, maar moet even mijn gemak houden. Morgen zien we weer verder. Heb nu ieder geval de tijd om lekker in het zonnetje buiten koffie te drinken.

Wordt vervolgd ………………….

"Niet lullen maar inpakken"


Het is goed weer om te plukken, de zon schijnt temperatuur ongeveer 19 graden alleen waait het en dan is het uit de zon iets minder. Vanmiddag gaan we de volgende 600 kg inleveren. Om half 2 hebben ze genoeg. Harold heeft toch weer last van zijn arm. Roberto, Ramon en ik vullen de zakken waarna ze weggebracht kunnen worden en gelijk de olie van gisteren ophalen.
Hoera ze hebben de gaten in de weg naar onze casa (4,5 km), die door de zware regenval van 14 dagen geleden vol met gaten zat opnieuw gevuld en geasfalteerd, het was haast geen doen meer om eroverheen te rijden.

dinsdag 4 november 2008

"Spaans kenteken 3/Diploma Roberto 3"

Ik ga met Sophie (nederlandse kennis) naar Tarragona om het kenteken aan te vragen, zij weet precies waar we moeten zijn dus dat is handig. Moeten echter eerst nog even langs de belastingdienst want de ambtenaar heeft mij niet gezegd dat ik de wegenbelasting vooraf moet betalen!!!!! In Tarragona is het druk we hebben 20 nummers voor ons, maar gelukkig gaat het vrij snel. Binnen het half uur zijn we aan de beurt. De ambtenaar doet nog even moeilijk over het feit dat op mijn oude kenteken e/v Wijts staat en op mijn ID staat Dekker net zoals op mijn officiële Spaanse inschrijving. In Spanje krijgen de kinderen , de achternaam van hun vader en hun moeder, dus eigenlijk zou ik dan Rina Dekker-Kooijman heten en Roberto, Ramon en Ciola Wijts-Dekker. Als meisjes gaan trouwen houden ze hun eigen achternaam. We leggen haar uit dat het in Nederland de gewoonte is dat je de achternaam van je man krijgt en na het nagevraagd te hebben bij haar collega’s krijg ik een papiertje waarmee ik de volgende dag na 13.00 uur het kenteken op kan halen. Gaan we gewoon nog een keertje terug, ben blij dat ik geen baan buitenshuis heb, want in dit soort dingen gaat zoveel tijd zitten.
Ook gaan we met het rapport van Roberto nog een keer langs bij het Ministerie van Onderwijs, ze completeren het dossier en delen mede dat we met 1 tot 3 maanden uitsluitsel krijgen maar het kan ook 6 tot 7 maanden duren???? Roberto mag in ieder geval dit jaar afmaken.
Harold haalt om half 6 Ramon & Ciola uit school en rijdt gelijk door naar de molen om olijven in te leveren. Dat dachten er meer want al vlot krijg ik een sms-je dat het een gekkenhuis is, er staan ongeveer 15 auto’s + aanhangwagens in de straat om olijven in te leveren. Ramon vindt het wel leuk om te kijken maar voor Ciola is het minder na zo’n lange schooldag. Ze komen pas tegen 8 uur thuis. Volgende keer maar een ander tijd g
aan.

zaterdag 1 november 2008

"Bij Moli d'oli"







Het heeft vannacht hard geregend en het ziet er niet naar uit dat het beter wordt. Om 8.15 uur zitten we aan het ontbijt want we gaan mijn moeder naar Valencia brengen, daar schijnt overigens de zon. We checken in zwaaien nog een keer en daar gaat oma. Op de terugweg gaan we naar de molen om onze olijfolie op te halen. De molen draait tot januari dag en nacht door. In de molen staat bij het haardvuur een grote tafel waar de werkers zitten te eten, er staat Paella, brood en salade op tafel en natuurlijk drinken ze er een wijntje bij. Het ziet er in ieder geval gezellig uit en het zijn aardige gasten. Hoe gaat het persen in zijn werk: als de olijven binnenkomen worden ze in een grote groene bak gedaan (wordt voorzien van je naam), dan worden de takjes en blaadjes op een lopende band eruit geblazen, daarna worden ze gewassen waarna ze gekneveld worden. Dan worden ze in de pers gedaan, er komt nu door de regen die we de afgelopen week hebben heel veel water uit, links in de bak is water en rechts in de bak is de olijfolie (zie foto). Daarna wordt het in een metalen ton gedaan waar je naam dan opstaat. Dit blijft zo staan tot je het op komt halen, want de olijfolie wordt waar je bij staat in de jerrycans gegoten. Zoals je op het bord kunt zien hebben we zaterdag 491,5 kg ingeleverd. Ook wordt er in een boek (Wella, vrouw is zeker kapster) bijgehouden wat je inlevert.

Het blijft een trieste dag en bij thuiskomst steken we de openhaard aan en kruipen met een wijntje lekker op de bank.et

"Laatste dag van oma bij ons"


’s Morgens om 9 uur eerst naar de voetbal want Ramon moet half elf voetballen. Daarna gaan ze naar de molen de olijven wegbrengen. Roberto moet ’s middags om half vier voetballen en zo is de dag weer gevuld. Het is mijn moeders laatste dagje bij ons en we gaan ’s avonds lekker uit eten.